Wprowadzenie do zasady grubości pojedynczej czujnika i pomiaru szerokości

Czujniki pomiaru laserowego są często stosowane w przemyśle i badaniach w celu weryfikacji wymiarów długości, szerokości lub grubości. Typowe zastosowania obejmują określenie grubości drewna, grubość cewki stalowej, szerokość cewki papierowej i tak dalej. Powodem, dla którego inżynierowie wybierają niekonaktowe czujniki laserowe, jest to, że są one bardzo dokładne, szybkie i odległość między urządzeniem pomiarowym a powierzchnią zmierzonego obiektu może być bardzo daleko.

Metoda pomiaru wielkości obiektu

Istnieje kilka metod pomiaru rozmiaru obiektu za pomocą czujników bezkontaktowych. Pierwszą metodą jest użycie pojedynczego urządzenia do pomiaru długości, szerokości, grubości i innych wymiarów obiektu umieszczonego na powierzchni stacjonarnej (zwykle określanej jako płaszczyzna odniesienia). Jeśli nie ma odniesienia, czujnik lasera musi jedynie zmierzyć odległość jego celu w stosunku do czujnika, a nie pozycji po przeciwnej stronie. W przypadku obiektów lub materiałów, które są w ruchu lub nie są w kontakcie z powierzchnią odniesienia, inżynierowie mogą użyć dwóch czujników. Zmierz wymiary, gdy obiekt przechodzi między dwoma czujnikami.

Metoda pojedynczego czujnika

Gdy obiekt jest stacjonarny i kontaktuje się z powierzchnią odniesienia, weryfikacja rozmiaru jest stosunkowo prosta i bezpośrednia. Dzieje się tak głównie w przypadku topów stołowych i testów zapewniania jakości przy użyciu opraw pomiarowych. Wybrany czujnik ma wystarczający zakres pomiaru, aby spełnić maksymalny rozmiar pomiaru. Inżynierowie instalują czujniki bezpośrednio naprzeciwko powierzchni odniesienia. Następnie technicy używają odpowiednich ustawień konfiguracji lub równoważnej funkcji „TARE” w swoim komputerze lub kontrolerze do „zerowego” czujnika do płaszczyzny odniesienia. Czujniki mogą odczytać wysokość (lub grubość, szerokość itp.) Obiektów umieszczonych na ich kanałach. Poniższy rysunek pokazuje metodę pomiaru pojedynczego czujnika wymienionego powyżej.